Als ik nu terugkijk, lijkt het wel alsof ik die uitspraak onbewust tot mijn levensmissie had gebombardeerd. Ik had het zo druk met mijzelf aan te passen aan mijn omgeving en zoveel mogelijk voor andere te doen. Ik stond voor iedereen klaar en vond het heel moeilijk om nee zeggen.
Alsof dat al niet energievretend genoeg was, ging ik ook ‘vooral door’ met alle dingen die ik mijzelf had voorgenomen. Of ik er nu gelukkig en blij van werd of niet. Zoveel verschillende soorten sporten geprobeerd, zoveel verschillende hobby’s, zoveel verschillende diëten, zoveel verschillende levensovertuigingen, zoveel…Met als gevolg dat ik mij een beetje een soort van wandelend hoofd was geworden. Constant aan het denken, over denken en invullen wat andere zouden denken. En op de momenten dat ik even niet ‘vooral doorging’ en op adem wilde komen, voelde ik mij nutteloos, deed niets zinvols, had het idee dat niemand op mij zat te wachten en de wereld niets te vertellen had.
Bijzonder…waar zou die overtuigingen vandaan komen?
Toen ik, jaren geleden, een lezing bezocht van Johan Noorloos, vroeg hij aan het publiek “Waar denk je dat je het meeste nog ongebruikte talent zou kunnen vinden?”. Iedereen begon te mompelen en het meest gegeven antwoord was bij jonge kinderen. Echter gaf Johan een heel ander antwoord, namelijk op het kerkhof… Even was het stil…had hij dat nu echt gezegd? Daarop vroeg hij hoeveel mensen wij kennen, die op hun sterfbed aangaven dat ze zou graag nog iets hadden gedaan of anders hadden gedaan. Was ik maar…had ik maar…
Het kwartje was gevallen. Mijn talent zou niet ongebruikt sterven…Maar wat was mijn talent?
Door de jaren heen had ik ondertussen een rugzak vol inspiratie, kennis en ervaring opgedaan, maar kon en mocht deze niet echt kwijt in mijn omgeving, daar dit niet paste bij mijn levensmotto ‘vooral doorgaan’. Dus zat er maar een ding op; Gehoor geven aan het ondertussen steeds harder knagend gevoel dat het zo vooral niet kon doorgaan.
Toen ik in aanraking kwam met de opleidingen NLP en (familie & organisatie) Opstellingen, ging er een hele nieuwe wereld voor mij open. Onder begeleiding ben ik de herkomst van die, sommige zeer pittige, vastgeroeste en akelige overtuigingen gaan onderzoeken en gaan uitdagen. Op de bodem van de put, daar waar ik niet verder kon zakken in het duister, vond ik mijn authentieke verhaal terug.
Doormiddel van vrede te sluiten met deze overtuigingen of zelfs van een paar afscheid te nemen, ontstond er ruimte om datgeen wat niet van mij was te bedanken en terug te gegeven aan de personen of omgeving waar het wel hoorde. Vervolgens heb ik mijn rugzak leeggegooid en alleen dat erin gedaan waarmee ik op avontuur wilde gaan. En oja, en ik ontdekte mijn talent, meerdere talenten zelfs, welke ik mocht gaan inzetten…Hoe gaaf is dat?!
Mijn verhaal, of beter gezegd mijn leven, kreeg hierdoor een prachtige plot-twist, waardoor alle volgende hoofdstukken een heel stuk leuker en avontuurlijker werden…en er staan nog heel wat hoofdstukken te wachten om door mij geschreven te worden.
Wil je weten wat er in mijn rugzak zit?
Een schatkist vol rebelsheid, wijsheid, ervaring, creativiteit, snufje brutaliteit, positiviteit, een goeie handvol eigenzinnigheid, maar ook een zeer goed luisterend oor en inzichtelijkheid. En natuurlijk heel veel humor.
